Ова е еден серијал на мојот сајт Креативна археолошка работилница, кој имав намера да го започнам одамна. Тоа се дел од моите теренски белешки кои никогаш нема да бидат публикувани. Не си земајте за зло да помислите и дека е вистина, иако може да е се’ само фикција …
Замокот беше стар и запуштен. Се чудевме како преживеал во оваа недојдија. Имало многу замоци во средниот век, ама биле градени од трошна материја, па скоро ниту еден не опстанал. Во шанецот некогаш исполнет со вода, сега се капеа искршените камени натписи од гробиштата, носејќи ги со себе тајните на нивните сопственици. Одненадаш, од никаде и непоканет изникна еприграфичарот. Носеше од оние мали убаво обликувани длета и едно чудно четкиче. Велеше буквите од плочите го искривиле накосо оти биле пишувани во курзив. Искуството низ кое поминувавме одвреме навреме на терен ми велеше да ја послушам неговата интуиција. Таа вечер беше како магловита зима во сон, сонувана, многу пати отсонувана кога го погледнав натписот. А всушност го барав записот кој доцнеше со столетија. Морав да земам лупа и двојно огледало за да го прочитам. Теренските белешките ги задолжив кај клисарот. Во малата црква до тврдината. Послана со слана и заспана засекогаш по овие беспаќа. Но тајната преведена на сите човечи јазици – веќе ја имаа разбрано мудреците од целиот свет.
[youtube]fnYJlygrLNE[/youtube]
Реконструкција на средновековната тврдина во Велес
* * *
Се случи ете тука, а би можело да биде било каде …
