Ако се биде фер и коректен кон некој кој седнал и сработил научен труд, тогаш тој треба и да се спомене, независно од субјективниот став на конзументот на тоа дело. Имено, се работи за Аристотел Тентов и Томе Бошевски, кој во обидот да го дешифрираат средниот дел од Каменот од Розета, својот научен труд го поместија на интернет.
Ќе се сложам дека објавувањето на овој текст на англиски, кој имаше своевиден медимуски притисок, е вистински потег. Во дневните весници можеа да се прочитаат само искарикирани информации (1,2,3), а историчарите и лингвистите (барем во Македонија) се уште молчат. Но како што одамна веќе нагласив:
Главниот збор треба да го имаат историчарите, египтолозите и лингвистите, а не археолозите. Археолозите си го сториле своето со пронаоѓање на каменот.
За останатото си постојат помошно-археолошки, да не речам помошно-историски науки.
Правејќи го достапно за светската јавност, ова откритие им се дава на увид на сите научни лица кои се засегнати од оваа област, со оглед на фактот дека Каменот од Розета е веќе дешифриран. Ако веќе не сме го чуле нашето, ќе може да се чуе (или евентуално прочита) мислењето на светските стручњаци. Па дали, како што велат старите…
Каменот од Розета ќе не мавне по глава или не
Rosetta Stone, Tome Boshevski, Aristotel Tentov, Томе Бошевски, Аристотел Тентов, Каменот од Розета, Археолошки дневник
