На веб страницата на МАНД (Македонско археолошко истражувачки друштво) пред извесно време беше поставен Списокот на проекти од областа на Археолошките Истражувања одобрени од Министерството за култура на Република Македонија. Ова е една од ретките прилики кои и се пружаат на јавноста да има увид во листата на локалитети кои ќе се истражуваат, а може да се забeлежи дека на овој список носители (со ретки исклучоци) се всушност музеите, чија работа би требало да биде пред се’ менаџерска.
Во 80тите години од 20 век, овие институции во најголемиот број случаи копаа некрополи. Причината е едноставна. Некрополите секогаш обилуваат со интересни, напати ексклузивни археолошки примероци, кои од друга страна се артефакти потребни да ги наполнат витрините, а со тоа и да ги привлечат посетителите во музеите. Како последица на оваа практика не постои ниту еден локалитет во Република Македонија кој има хоризонтална стратиграфија, бидејќи овој тип на ископувања се пред се’ вертикални, заштитни и краткотрајни со отсуство на било како долгорочно планирање за идна стратегија во која би спаѓале – уредување а потоа и презентирање на локалитетот.
од мојот пост
Политика на археолошки ископувања кај една земја во транзиција (1)
Сето ова што се случува со македонската археологија во последните 2-3 години е навистина фантастично. Не би требало да мрчам многу со оглед на тоа што ваков обем на работа би можеле само да посакаат колегите од другите земји. И колку повеќе ископувања, толку повеќе наоди, колку повеќе наоди, толку повеќе документација, колку повеќе документација, толку повеќе публикации … колку повеќе публикации… И тука мораме да запреме поради две работи. Прво, затоа што покрај ископувањата и презентацијата, (не)публикувањето на наодите е болната точка на македонската археологија и алката која недостига, а второ заради тоа што само мал дел од наодите завршуваат во витрина. Останатите ископани предмети завршуваат во депоата на музеите кои тонат под вода, некои од нив не се реновирани ниту еднаш за последните 40 години и буквално се распаѓаат. Па прашање е дали со секое ископување на територијата на Република Македонија добиваме, или всушност ги губиме неповратно нашите археолошките наоди? Ако не ми верувате пробајте да влезете во некое депо. Ако воопшто како ”ѓраѓанин” добиете таква дозвола!
