Тука во Винча врне, ладно е и екипта уште од понеделникот се распушти се до утре, кога се надевам дека ќе продолжиме со ископувањето. На локалитетот останавме само само ние од странство, кои не можеме да си отидеме дома како остатокот од тимот. Денеска сум некако носталгично расположена. Од сабајле слушам Мизар кои се поприлично почитувани кај нашиве соседи. Ниту сама знам кога ќе заврши ископувањето и кога ќе се вратам дома. Веке сум поприлично отсутна и некако се зажелев за сите луге кои ги љубам.
За да не оддремам цел ден на интернет, ќе се зафатам со еден проект за археологија кој би сакала да го спроведам во иднина кај нас. Ако сме живи и здрави, тој проект ќе ја здогледа светлината на денот и на овој блог.
До тогаш … отидов јас да работам. 😉
© археоблог 2006
