По кој знае кој пат медиумите ги бранува веста за поставување на споменици низ Скопје или низ Македонија! Последната информација пристигна од општината Гази Баба, која се спрема на постамент на плоштадот во Автокоманда да постави статуа на коњаник.
Каде треба да ја бараме есенцијата за оваа дискусија која во последно време го засегна јавното мислење на македонците. Во манипулацијата со жителите на оваа населба која оди дотаму што тие очекуваат да го видат македонскиот крал Филип II химселф! – бидејќи така им било кажано. Проблемот за ова дискутабилно прашање и покрај тенденциите научниците да го реконструираат и идентификуваат ликот на Филип II лежи во тоа што до сега всушност никој не знае како тој изгледал.
Портрет на Филип II во Глиптотеката во Њу Карлсберг
Може со сигурност да се каже дека античките извори (Демостен, Страбон, Аристофан …) во голема мера се занимавале со делата на Филип II и раскажувале за неговите поврди и рани, но никогаш не го коментирале неговиот изглед. Според Наде Проева, проф. д-р по античка историја ”Што се однесува до изгледот на Филип, досега не е најден ни еден портрет во класична смисла на зборот, а од сите скулптури кои му биле поставувани не е ништо зачувано”. Па така јавната претстава за претпоставениот изглед на Филип II се базира на елементи кои вклучуваат неколу пронајдени артефакти:
1. Мермерната глава во Глиптотеката во Њу Карлсберг
2. Минијатурна глава од слонова коска од Гробницата II во Вергина
3. Железен оклоп со златни украсни ленти од Гробницата II во Вергина
Секако освен склуптурите, тука спаѓаат монетите, медаљоните, претставите на мозаиците (посебно за доцно античките кои во поглед на датирањето се неподобни) за кои постои несогласување во поглед на идентификувањето на македонскиот крал околу автентичноста на неговиот лик.
На сите информации кои постојат денеска, луѓето за блиското минато (18/19 век) едвај може да реконструираат извесни настани или луѓе, а не пак за далечното минатото за кој постои еден, или понекогаш ниту еден запис. Затоа, да се шпекулира со вакви информации е непоштено кон публиката се додека не се интерпретира научно процесот низ кој поминува еден запис или артефакт од неговото пронаоѓање па се до конечната контекстуализација во форма на текст. Ама каде ќе беа до сега квази-државите ако не постоеше квази-наука?! 😉
