Конечно, овој концерт решив тие да ми платат карта и да ми поклонат ЦД. Како компензација што толку години ,,ја трпам” нивната музика и одам по свирките што ги организира оваа супер културна мега-хит група.
Се прашувате зошто нивните настапи се како фешта и добра забава со атмосвера во публиката? И вие да дојдевте еден петок за време на Рок Фестот во МКЦ, кога по повод промоцијата на вториот албум Amore Bene Tutti Prego – (К)ултурно (У)метничките (Р)аботници направија свирка, веројатно ќе ви станеа некои работи појасни.
дел од атмосверата во МКЦ на 21.03.2008
Не дека требаа да остарат за да станат славни. Не дека ми се некои од членовите на бендот пријатели и ги знам повеќе од половина живот. Ниту дека помеѓу нив имам и роднини. Туку најмногу поради фактот што е многу тешко да свириш панк-рок со песни во кои се опишани луѓето од нашето секојдневие или медиумите, а притоа да успееш да си и жесток и позитивен, и еуфоричен и забавен, со шармантни текстови на кои не им недостасува доза сарказам, иронија и хумор.
Мислам дека написот од Време ,,Дваесет и две песни, туркање и поезија” најдобро може да ја долови атмосверата на оваа свирка. А постов е само мала благодарност до членовите од групата што ми развеселија една мартовска вечер. Овој напис секако треба да послужи за нивна промоција, и не е предвиден да се користи во ,,комерцијални” или било какви други цели. 😀
Културно уметничките работници се еден од трите потенцијални бендови кои веројатно ќе свират на журката од прославата на мојата магистратура. Иакo они се уште не го знаат тоа. 🙂
