Еден проект кој се случил во 1566 година во Венеција е од исклучителна важност за македонската писмена култура. Покрај издавањето на Часословот од страна на Јаков од Камена Река, дознаваме и за врските со печатницата на црногорецот Божидар Буковиќ во Венеција, како и за скопјанецот Кара Трифун кој ја отворил веројатно една од првите книжарници во Скопје каде можела да се купи книгата.
Јаков од Софија на својот ”Псалтир” кој го испечатил во 16 век, напишал за себе: „Аз Јаков от пределех македонских, од места зовом Софија, Крајков син… И аште кому која потреба, всхоштет от светих книг, то вса сија сут принесена в места Скопје, у Кара Трифуна.
(Радмила Угриновска – Скаловска,
Записи и летописи. Скопје 1975. 87-88)
Архивите на МРТВ (Македонска Радио и Телевизија) се невидено богата ризница за нашето културно, духовно и природно богатство. Заедно со архивите на весникот Нова Македонија или Фондот на Бранислав Русиќ во Архивот на МАНУ, стојат заробени со години, спротивно од тенденцијата да се дигитализираат и да се направат јавно добро.
Кога веќе се започнува тој долго зборуван и фамозен проект за Дигитализација на културното наследство (што кај нас трае со години) тука треба да се вклучат сите сегменти кој и те како ни се потребни, а кој би помогнале да се осветли дел од идентитетот граден и негуван на овие простори со столетија.
И не сѐ до парите. Има нешто и во интернетот и блоговите. 🙂
