Дома Археологија ,,Мали разлики” помеѓу научно-популарен и научен текст

,,Мали разлики” помеѓу научно-популарен и научен текст

3,926 views
1

 

До крајот на животот да не прочитам ништо за археологија, можам да пишувам текстови и постови. Но ако мислите дека со истата леснотија со која се пишуваат научно-популарни постови може да се напише и научен текст, сте се прелагале.

Настанот има своја хронологија која започна некаде пред 4 години. Тогаш во Гевгелија се одржа 18 симпозиум на Македонското Археолошко Научно Друштво на кој имав свое излагање. Како што минуваше времето, а пари за публикување немаше, така јас сосема поздраборавив на веќе напишаниот текст. Се до оваа пролет, кога ми го побараа за официјално печатење. Прво имав проблем да најдам толку стара статија во компјутерот, а потоа се соочив со фактот дека во меѓувреме знаењето ми се зголемило, па следствено на тоа решив да седнам и да го преработам.

И се заебав.

Памет за друг пат. Или да не седнувам да корегирам веќе напишани текстови, или одново да ги напишам со моменталниот дискурс кон третираниот научен проблем. Не е баш лесно човек да излезе од сопствениот текст кој го напишaл пред многу години, и да го гледа со очите на некој друг. Корекцијата мора да биде видена од надворешна позиција, а тоа е една психолошка состојба која се увежбува или со работа или на многу други начини. Како на пример:

– да имаш привремена амнезија и да го заборавиш текстот
– друг да ти го чита
– сам да се снимиш како спикер и да си бараш грешки
– разно

Работите треба да се кажат едноставно со карактеристики кои во најелементарен смисол го објаснуваат она кое сака да го каже авторот, а сепак притоа да се задржи едно научно ниво. Замката во која влегов е тоа што јас си ги познавам своите мисли. На нив сум се навикнала како на своја облека. Читам, како да не читам. Поминувам низ текстот и мислите ми доаѓаат автоматски. Всушност не правам ништо друго, туку се потсетувам на сопствените мисли и текстот ми изгледа сосема во ред. Би рекла дека тоа е голем проблем во пишувањето на научен текст, со кој се соочува секој новопечен научник од дигиталната ера.

Бидејќи си го искомплицирав животот, му се јавив за помош на еден мој колега. Кога тој почна да ми го поправа техничкиот изглед на текстот, да ми отфрла еден куп заменки во и онака предолгите реченици, јас се збунив. Испадна како да сум елементарно граматички неписмена, а сепак од друга страна можам да напишам супер читлив пост на блогот. Па богати, издадов дури и книга.

Но, човекот по природа е визуелен тип. И секогаш е подобро да го гледа тоа што го работи, отколку да го работи напамет. Всушност она кое се случува при овој процес е тоа што луѓето запаѓаат во стереотипи. Се добро функционира во говорниот јазик, па дури и на блог, но е сосема поинаку на хартија. Работата е во тоа што постои мислење дека со појавата на компјутерите и word-от во многу е олеснето пишувањето. Но дали е така? Да се пишува по некој автоматизам, притоа не мислејќи за формата и структурата на текстот во која е употребена говорната а не литературната граматика, има огромна разлика.

Во секој случај добив добра животна лекција дека не е се така како што изгледа, или како што јас мислам дека треба да игледа еден научен текст. Да сме живи и здрави, во моментот кога ќе биде публикуван, а тоа би требало да се случи во септември, ќе го поместам за симнување на блогот.

1 КОМЕНТАР

  1. Lele Solzo,
    Kolku si komplicirana.
    Da ne te miluvam i sakam
    tripati ke se otkazev.
    Ti si ja zaboravila narodnata, Od tri stari, ne se pravi ni edno novo.
    Od pocetokok milo
    Ionaka znaenjeto ti evoluiralo.

ОСТАВИ КОМЕНТАР

Please enter your comment!
Внеси го тука твоето име